Latarnia morska w Helu
Zespół latarni morskiej w Helu składa się z latarni morskiej o wysokości 42 metrów, wybudowanej w 1942 r., domu latarników (poł. XIX w.), budynków gospodarczych (poł. XIX w.), znajduje się tam też fundament pierwszej latarni z 1820 roku.
Latarnia Morska w Helu to ośmiokątna wieża z czerwonobrunatnej licowanej cegły, zwężająca się ku górze, zakończona galerią pod stożkowym dachem, na którym znajduje się jedna z helskich anten radiowych. Latarnia ma 41,5 m wysokości, a jej światło (i taras widokowy) umieszczone na wysokości 39 m widać nawet z odległości 18 Mm (ok. 36 km). Źródłem światła jest 1000 W żarówka, która w przypadku przepalenia się wykonuje automatycznie obrót o 45 st., a na jej miejsce ustawia się żarówka zapasowa.
- Położenie: 54°36’06” N 18°48’56” E
- Wysokość wieży: 41,50 m (do górnej krawędzi radaru)
- Wysokość światła: 39 m n.p.m.
- Zasięg nominalny światła: 18 Mm (ok. 36 km)
- Sektor widzialności światła: 151°-102°
- Charakterystyka światła: izofazowe